Een dag met twee gezichten

Vanochtend de fiets uit de doos gehaald en in elkaar gezet, administratie gedaan, de routes op de gps geüpload en de live tracker opgehaald en geïnstalleerd. Vanmiddag was het dan eindelijk zo ver, de eerste kilometers in Marokko. De proefrit van 35 kilometer ging naar de Oase van Flint op zo’n 17 kilometer van Ouarzazate. Volgens de organisatie is het parcours van vandaag best vergelijkbaar met wat ons deze week te wachten staat en dat belooft veel goeds. Het fietsen was werkelijk fantastisch. De RocDuMaroc doet z’n naam eer aan: veel stenen en rotsig terrein. Op een eenvoudig heuveltje werd dat ook gelijk duidelijk. Door een te lage snelheid en het te laat los kunnen krijgen van het klikpedaal viel ik op mijn knie… op een rots. Het bloedde, maar verder was er gelukkig niets aan de hand. Water eroverheen en weer door. Terug in het hotel toch even langs de dokter die de wond heeft gehecht onder toeziend oog van iedereen aan de rand van het zwembad. Mijn knie is nu ingepakt met een enorme hoeveelheid sporttape en 3 hechtingen. Bewegen en lopen gaat verder prima, dus geen zorgen verder. De medische zorg is uitstekend, morgen nog even een check en wellicht nieuw tape en dan kan de eerste echte etappe beginnen. Soms zit het mee… en soms zit het tegen. Het fietsen zit in ieder geval mee!